استاندار گرچه در برخی از انتصابات و تغییرات مدیریتی ادارات کل خارج از استاندار ی نقشی تعیین کننده دارد اما نقشش به گونه ای نیست که در همه موارد حرف اول و آخر را بزند.

به گزارش میرملاس‌خبر و به نقل از هفته‌نامه میرملاس‌نو، استاندار لرستان در ادامه نشست های خبری اش با اصحاب رسانه استان چهاردهم اسفندماه به سراغ خبرنگاران رسانه های مکتوب لرستان رفت ، او در این نشست که شاید یکی از شلوغ ترین نشست های خبری استاندار با رسانه های استان بود ، موضوعاتی را مطرح کرد که با اظهارات او در نشست های قبلی کمی متفاوت تر بود .
فرهاد زیویار در پنج ماه استانداری اش چهار نشست خبری را برگزار کرده که از این حیث ، او و حوزه اطلاع رسانی اش توانسته است ارتباط خوبی با اصحاب رسانه برقرار کند و این موضوع نشان می دهد تا اینجای کار ، استاندار از رسانه ها گریزان نبوده و اتفاقآ در برقراری نشست ها یک رغبت ملموسی از سوی او دیده می شود .
او در چهارمین نشست خبری اش با پرسش های چالشی زیادی مواجه شد ، آنها را شنید و پاسخ هایی داد که برخی از آنها کلید واژه هایی هستند که البته از سوی تحلیل گران می تواند به خوبی واکاوی شده و به چرایی بسیاری از موضوعات مبهم پی برده شود .
اگر هوشنگ بازوند در مواجهه با پرسش های چالشی رسانه ها همواره سعی می کرد پیچیده و سربسته پاسخ دهد و یا سید موسی خادمی با آن سبک خاصش در قبال برخی سوالات حاشیه ساز و چالشی با گفتمانی دیپلماتیک با رسانه ها صحبت می کرد اما فرهاد زیویار چندان پیچیده حرف نمی زند ، دیپلماتیک نیست و بسیار ساده پاسخ می دهد و به نظر می رسد تمایلی ندارد چیزی را پنهان کند و می توان به راحتی متوجه شد او چه می گوید زیرا اساسآ میل ندارد با رسانه ها درافتد و مروری بر پاسخ های او و نحوه مواجهه اش با رسانه ها موید این نکته است .
استاندار با چند پرسش کلیدی و البته چالشی در این نشست مواجه شد ، او بر خلاف نشست های قبلی بسیار پخته تر عمل کرد ، او در قبال برخی پرسش ها در خصوص انتصابات ضعیف استان اینگونه پاسخ داد : ” انتصابات ضعیف را منکر نمی شوم ، اما همه انتصابات را ضعیف قلمداد کردن روا نیست ، برخی انتصابات قبل از آمدن من به استان نهایی شده و حتی برخی ها ابلاغ هم گرفته بودند.”
زیویار در پاسخ به سوالی مبنی بر دخالت نمایندگان در عزل و نصب ها و پرسشی دیگر در خصوص عدم مشورت با نمایندگان در تغییرات گفت: “این تضاد بین سوالات شما نشان می دهد که در انتخاب مستقل عمل کرده ام ، در همه انتصابات هایی که دست خودم بوده تحت فشار هیچ‌کس نبوده و با اختیار انتخاب کرده ام “.
این دو پاسخ استاندار موید دو نکته است ، نخست اینکه استاندار گرچه در برخی از انتصابات و تغییرات مدیریتی ادارات کل خارج از استاندار ی نقشی تعیین کننده دارد اما نقشش به گونه ای نیست که در همه موارد حرف اول و آخر را بزند ، همچنان که در دولت های قبلی نیز استانداران در قبال همه تغییرات و انتصابات بر اساس وظیفه ذاتی شان هماهنگ کننده بوده و وزارت خانه ها در بسیاری از موارد با آنها در خصوص انتصابات هماهنگ می کردند و در برخی موارد نیز موضوعاتی حادث می شد که حتی منجر به این نیز می شد که استانداران اعلام می کردند فرد تازه منصوب را به سبب عدم هماهنگی یا ناخشنودی از انتصاب وزارت خانه ، به نشست های استانداری راه نمی دهند ، زیویار در این خصوص خیلی شفاف می گوید اینگونه نیست که همه انتصابات را من انجام دهم ، بله واقعیت هم همین است ، در بسیاری از انتصابات ، وزارت خانه ها خود راسآ و یا در چارچوب خاص خود و یا تحت فشارها و یا سفارش ها و یا احیانآ اعتماد به نیروها دست به تغییرات می زنند و استاندار صرفا در جریان انتصاب قرار می گیرد .
ساختار تصمیم گیری دولت رئیسی نیز به گونه ای است که در انتصابات جزیره ای عمل می کند و به راحتی می توان دریافت به سبب وفور حامیان در ستادهای مختلف و متنوع و همچنین نقش چهره های ذی نفوذ ، انتصابات را نمی توان صرفا به دایره ای خاص در استان محدود کرد و این دولت تحت یک نظام سهامی ، سهم ها را بین جریانات ، افراد ذی نفوذ و .. توزیع می کنند و نوعی توزیع در این ساختار انتصابات برجسته است .
و دوم هم اینکه او در مواجهه با پرسش دیگر به نکته ای اشاره می کند که نگاهی به انتصابات زیویار در بدنه استاندار اعم از معاونتی ، ستادی و فرمانداران موید آن است که زیویار در انتصابات تحت فشار هیچ‌کس نبوده و با اختیار انتخاب کرده است ، هر چند در این موضوع او چندان تمایل ندارد بپذیرد برخی از انتصاباتش در همین دایره ضعیف ، حاشیه ساز و چالش آفرین بوده که بعدها طعم دست پخت خود را خواهد چشید .
استاندار در در پاسخ به سوالی دیگر در خصوص مدیران دو زیست نیز گفت: “خیلی موافق با این عبارت نیستم و معتقدم نظام برای پرورش نیروهایش هزینه داده است و سوای جناح و حزب مدیران توانمند را نباید به صرف هم دیدگاه نبودن به سادگی کنار گذاشت گرچه ریاست جمهوری با رای یک دیدگاه خاص منتخب نشد و همه پای کار آمدند اما نظر ریاست جمهوری هم این است که نباید همه چیز مدیران سابق را زیر سوال ببریم .”

این پاسخ استاندار گرچه در برگریرنده واقعیاتی است که او شاید ابتدا آن را نمی پذیرفت و هیچگاه بر زبان هم نیاورد اما رفته رفته با تجربه پنج ماهه مدیریتی اش در لرستان دریافته است که اطلاق بانیان وضع موجود به مدیران دولت سابق و اعمال تغییرات اتوبوسی آن هم در برخی حوزه ها که خود واقف است مدیران سابق خوب عمل کرده اند صرفا بواسطه فشارهای سیاسی امری پسنیده نیست .
در پنج ماه گذشته نزدیک به پنجاه تغییر در حوزه استانداری و حوزه های مدیریتی خارج از استانداری انجام گرفته است ، در برخی از انتصابات از نیروهایی استفاده شده است که در دولت احمدی نژاد و حتی دولت سابق مسئولیت داشته اند ، مدیران احمدی نژادی همان هایی بوده اند که در فرمانداری چگنی ، استانداری اصفهان ، فرمانداری خوانسار ، دانشگاه علوم پزشکی لرستان ، حوزه امنیتی انتظامی استانداری لرستان ، آموزش و پرورش لرستان ، امور عشایر ، فرمانداری پیشوا و گرمسار ، مدیرکل میراث فرهنگی و فرمانداری کوهدشت ، معاونت پشتیبانی آموزش و پرورش لرستان ، بهزیستی لرستان ، جهاد کشاورزی لرستان ، بخشداری مرکزی پلدختر و فرمانداری سلسله و.. مسئولیت داشته و در دولت رئیسی یا به همان مسئولیت های گذشته برگشته اند و یا ارتفا یافته اند ، لذا اگر قرار است بانی وضع موجود صرفا به مدیران دولت سابق اطلاق شود باید پاسخی برای این سوال دست و پا شود که نقش مدیران احمدی نژاد که اینک در دولت رئیسی نیز بکار گرفته شده اند ، در وضع موجود استان چیست ؟ آیا آنها نیز بانی وضع موجود نیستند همچنان که پیشینیان آنها نیز در وضع کنونی سهیم هستند ؟
زیویار به خوبی این موضوعات را می داند ، شاید قصد داشته باشد معدودی از مدیرانِ اصولگرای سابق را نیز که در انتخابات به رئیسی گرایش داشته اند را در این دولت حفظ کرده و یا جابجا کند ، لذا چندان مایل نیست به این مدیران ، دوزیست اطلاق شود ، هر چند این رویکردش به شدت از سوی برخی در لایه های تندروتر جریان انقلابی به سازش تعبیر شده و او فشارهای دامنه دارتری را متحمل خواهد شد اما به دنبال بستری است تا از هیاهوها و حساسیت ها بکاهد ، او خوب می داند مخالفینش در جریان اصولگرا تا چه اندازه علیه او کار کرده و به هر تصمیمی از او تاخته اند ، طومار روانه تهران کرده و هر کسی را که به آنها نزدیک نبوده تحت عناوین و برچسب هایی نظیر منحرف ، فتنه گر ، اصلاح طلب ، مورد دار ، محب هاشمی و دوستدار خاتمی و … به تهران معرفی کرده اند تا عرصه را بر استاندار تنگ کنند .
تلنگر استاندار در این زمینه که ” لرستانی ها در گرفتن پست های مدیریتی به هم رحم نمی کنند ” دقیقا ناظر بر همین رفتارهاست ، گرچه زیویار توصیه کرد که رسانه ها این حرف او را تیتر نکنند اما او به یک نکته تلخ اشاره کرد و آن اینکه ما لرستانی ها در تکاپو برای مدیر شدن هم را می زنیم و به هم رحم نمی کنیم ، گفته او یک واقعیت غیر قابل انکار است ، اظهارات او شاید از این منظر است که متفاوت با نشست های قبلی اش دیده می شود ، او صبور بود ، همچنان که به راحتی می توان دریافت او تا چه اندازه در پنج ماه گذشته تحت فشار بوده است ، می توان حدس زد زیویار در مقایسه با گذشته پخته تر حرف می زند ، چالش ها را می خواهد مدیریت کند ، قدمی به عقب نرفته اما نمی خواهد سخنی از او حاشیه ای را ایجاد کند تا استراتژی اش را با چالش مواجه سازد ، او برای مواجهه با فشارها و سهم خواهی ها و البته طومارها یک استراتژی ترسیم کرده ، حاشیه ها را کنترل کند ، در یک نبرد فرسایشی کوتاه نیاید و در نهایت به سلامت مسیری را طی کند که در آن او بعنوان اولین والیِ بومی لرستان ، راه را برای بومی های دیگر سد نکند .

  • نویسنده : عباس دارایی