اختصاصی میرملاس‌نو- عباس دارایی/ تعیین استاندار ویژه وعده‌ای بود که سید ابراهیم رئیسی رئیس دولتِ سیزدهم در میانه اعتراضات به بحران آب در استان خوزستان به مردم داد، او در جریان بررسی سوابق و برنامه‌های وزرای پیشنهادی از توجهش به استان‌های دارای شرایط خاص گفت و تاکید کرد که در این استان‌ها از جمله خوزستان، سیستان و بلوچستان و لرستان از «مدیر عالی» بهره خواهد گرفت.

رئیس‌جمهور در راستای وعده خود از دو چهره که دارای سابقه وزارت و سرپرستی وزارت بودند برای استانداری‌های خوزستان و سیستان و بلوچستان استفاده کرد، رئیسی برای استانداری  خوزستان از صادق خلیلیان وزیر کشاورزی دولت دهم (شهریور ۸۸ تا مرداد ۹۲) و برای سیستان بلوچستان هم از حسین مدرس خیابانی سرپرست وزارت صمت (اردیبهشت ۹۹ تا مرداد ۹۹) و قائم مقام وزارت صمت (خرداد ۹۸ تا اردیبهشت ۹۹)  بهره برده است که حداقل در ظاهر نشان می‌دهد که این دو استان در انتخاب استانداران به عنوان استان ویژه از سوی دولت رئیسی لحاظ شده به گونه‌ای که رزومه استانداران این دو استان در سطح وزارتی بوده و  براساس وعده رئیس‌جمهور در این دو استان دولت از “مدیرعالی” استفاده کرده است.

رئیس‌جمهور براساس وعده‌اش مبنی بر توجه به استان‌های محروم، سفرهای استانی خود را از خوزستان استارت زد و پنجم شهریورماه به فاصله یک روز پس از اولین جلسه کابینه‌اش وارد اهواز شد و یک هفته بعد ۱۲شهریور‌ماه دومین سفرش را به استان محروم سیستان و بلوچستان اختصاص داد. درحالی که به نظر می‌رسید استان لرستان سومین مقصد سفرهای رئیس‌جمهور باشد اما رئیسی برخلاف آنچه پیش‌بینی می‌شد ۱۹ شهریور به خراسان جنوبی رفت.

ایلام، کهکیلویه و بویراحمد، بوشهر، فارس، اردبیل و سمنان استان‌های دیگری بودند که رئیس‌جمهور یکی پس از دیگری در یک سنت آخر هفته‌ای سفرهایی را به این استان‌ها کرده و از نزدیک در جریان مسائل و مشکلات و آخرین وضعیت این استان‌ها قرار گرفته است.

دهمین سفر رئیس‌جمهور هم به زنجان صورت گرفت و خبری از سفر رئیسی به لرستان نبود، هر چند گفته می‌شود که براساس آنچه در جلسه‌ای به ریاست مخبر دزفولی معاون اول رئیس‌جمهور روز سه‌شنبه ۲۵ آبان‌ماه تحت عنوان جلسه هماهنگی سفر رئیس‌جمهور گذشته است و در آن جلسه جمع‌بندی در مورد سفر و دسته‌بندی نهایی پروژه‌ها و طرح‌ها و موضوعات و مسائل مرتبط شده است، احتمالا رئیس‌جمهور به زودی به لرستان سفر می‌کند اما واقعیت این است که با نگاهی به انتخاب استانداران و همچنین سفرهای رئیس‌جمهور به استان‌ها می‌توان فهمید درب بر کدام پاشنه می‌چرخد و لرستان به سیاق همیشه در کجای جغرافیای ذهنی دولت‌مردان و مرکزنشینان قرار دارد.

لرستان نه در انتصاب استانداران از یک مدیر در تزاز عالی با ویژگی‌های مورد اشاره رئیسی و وعده‌اش مبنی بر استفاده از مدیری با ویژگی “عالی” بهره برد و نه در سفرهای رئیس‌جمهور در اولویت سفرهای دولت انقلابی قرار گرفت، هر چند گفته می‌شود دولت در اوایل بنای سفر به لرستان را داشت اما به دلیل ناآمادگی میزبان از این سفر سرباز زد لیکن آنچه به نظر می‌رسد این است که لرستان اگر مقصد ویژه رئیس‌جمهور در اوایل سفرهای رئیسی بود می‌بایست از سوی نماینده عالی‌اش برنامه سفر در یک بازه زمانی کوتاه طراحی می‌شد و با هماهنگی‌های درون استانی، یک جمع‌بندی علمی و حساب شده از مسائل و مشکلات استان صورت می‌گرفت و این مسائل و مشکلات طبقه‌بندی شده براساس برش شهرستانی در اختیار دولت قرار می‌گرفت، امری که با توجه به وضع موجود استان البته صورت نگرفته و لرستان از این حیث نیز از قافله سفرهای رئیسی عقب مانده و باید چشم انتظار فرصتی باشد تا پس از جمع‌بندی نهایی مسائل استان، دولت تاریخی را برای سفر رئیس‌جمهور به لرستان انتخاب کند.

سید ابراهیم رئیسی هم‌چون محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور اسبق ایران طی یک برنامه‌ریزی آخر هفته‌ای سنتی را پایه‌گذاری کرده است که جمعه‌های هر هفته را به عنوان هفتمین روز کاری به استان‌های مختلف کشور سفر کند، اینکه این سفرها تا چه میزان و چه سطحی در توجه به استان‌های محرومی هم‌چون لرستان تاثیرگذار باشد و اساسآ سازوکار این سفرها به چه شیوه‌ای طراحی شده که همانند سفرهای سه‌گانه احمدی‌نژاد به استان‌ها در دوران ریاست جمهوری‌اش صرفا کاغذی نباشند و مصوبات متعدد و متنوع روی کاغذ نمانند را باید به نظاره نشست اما از دل همین سفرها و از این فرصت ایجاد شده به رغم شرایط سخت کشور و محدودیت‌های اعتباری و نظام ضعیف تخصیص‌های اعتباری و البته وجود غیر قابل انکار تبعیض بین استان‌ها اما می‌توان برای این استان نتایجی حاصل کرد.

تلاش رئیس‌جمهور برای ارتباط مستقیم با مردم بویژه اقشار محروم و مستضعف جامعه و شنیدن مشکلات آنها اقدامی مثبت است اما اگر از منظر عملگرایانه نیز به سفرهای استانی و ارتباط مستقیم دولت با مردم نگاه شود نیز باید اذعان داشت چنین موضوعی اگر فارغ از مشکلات و محدودیت‌ها با تکیه بر پرهیز از تبعیض در دستور کار دولت‌مردان قرار گیرد موجب می‌شود رضایت حداقلی و کوتاه‌مدت در جامعه شکل گیرد و مردم فرصت بیشتری به دولت جهت حل مشکلات شان بدهند.

انکار دستاوردهای گذشته گرچه این روزها به تکیه کلام دولت‌مردان انقلابی تبدیل شده و به نوعی سعی می‌شود گذشته را جهنمی و سه ماه اخیر را گل و بلبل توصیف کنند اما تردیدی وجود ندارد که فارغ از صف‌بندی‌های سیاسی و گرایشات دولت‌ها، مردم به شدت در این روزها تحت فشارهای اقتصادی و مشکلاتی هستند که نه تنها بهبود پیدا نمی‌کند بلکه هر روز بدتر از دیروز تشدید می‌شوند.

ضرورت دارد در سفرهای استانی رئیس‌جمهور بعد از شنیدن مشکلات مردم برنامه‌ای دقیق با توجه به قابلیت‌ها و منابع کشور، اولویت‌ها و غیره تهیه و تدوین کرده و همان‌گونه که قبل از سفر کارهای کارشناسی توسط متخصصان و صاحب‌نظران انجام، چالش‌ها و مسائل هر منطقه دسته‌بندی شده می‌شود، پس از سفر نیز رئیس‌جمهور و هیات دولت به تناسب ظرفیت‌های هر استان و امکانات دولت برای تخصیص بودجه، تصمیم‌گیری کند.

در حال حاضر اولویت با مسائل اقتصادی، به نتیجه رساندن طرح‌های نیمه‌تمام، فعال کردن واحدهای تولیدی راکد یا نیمه تعطیل و توجه به مناطق محروم و کمتر برخورداری است که در قیاس با استان‌های بهره‌مند با وجود منابع و ظرفیت‌های بالقوه با مشکلاتی نظیر فقر، بیکاری، فلاکت و غیره مواجه شده‌اند و ایجاب می‌کند دولت براساس اطلاعات و آمارهای دقیق در هر منطقه برای ایجاد اشتغال، رونق تولید، رفع مشکلات مردم و کمک به فقرا و محرومان گام‌های موثری بردارد.

لرستان نیز از این قاعده مستثنی نیست و بعنوان یک استان محروم و توسعه‌نیافته از نرخ بیکاری بالایی برخوردار است. نرخ بیكاری یكی از شاخص‌های ارزیابی شرایط اقتصادی كشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد و لذا بر این اساس لرستان با نرخ بیکاری بالا نه تنها حال و روز خوشی ندارد بلکه بیکاری و فقر و تورم به صورت کاملا ملموسی بر پیکره جامعه لرستان سنگینی می‌کند و از آنجا که سید ابراهیم رئیسی در جریان رقابت‌های انتخاباتی شعارش رفع تبعیض و توجه به محرومین بوده، لرستان بعنوان یک استان فقیر و محروم باید به صورت همه‌جانبه در اولویت دولت سیزدهم قرار گیرد.