سید حسن خمینی: مجریان و ناظرین اجازه دهند انتخابات منشأ تغییر شود/ روشنفکران و کنشگران ما حرفشان را نمی‌زنند؛ موضع گیری ها به خاطر کامنت و لایک گرفتار خود سانسوری شده است/ احزاب باید مانیفست ایجابی داشته باشند - میرملاس خبر

حجت‌الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی گفت: ما در سالهای پس از انقلاب اگر گل خورده‌ایم، گل هم زده‌ایم. کدام یک از وقایع تاریخی، نمادهای تاریخ و انسان‌های بزرگ، «صد درصدی» و بی نقص بوده‌اند؟! غیر از معصومین که ما عصمت آنها را قبول داریم. آن وقت شما فقط روی آن 10 درصد غلط دست می‌گذارید؟ در دنیایی که همه 10 درصد هستند، داشتن یک 90 درصد بی نظیر است؛ ولی متأسفانه برخی از ما از آن 90 درصد دفاع نمی‌کنیم.

به گزارش میرملاس‌خبر، حجت‌الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی طی سخنانی در دیدار با دبیرکل و اعضای شورای مرکزی حزب همبستگی ایران اسلامی، با تأکید بر اینکه حزب محل ساختن است نه محل تخریب، گفت: مرحوم آقای مطهری جمله لطیفی دارد که می‌گوید «آفت روحانیت ما عوام‌زدگی است»؛ چرا که روحانی بالای منبر می‌رود و مردم یا باید به او اقتدا کنند یا وجوهاتی بدهند و این ممکن است باعث ایجاد حالتی در روحانیت شود که مطابق ذوق شنوندگانش سخن بگوید. لذا این آفت روحانیت است که به خاطر مرید گرفتار خودسانسوری شود.

یادگار امام با بیان اینکه این آفت در احزاب و همه کنشگران اجتماعی و سیاسی هم هست، افزود: امروز روشنفکران و کنشگران ما حرفشان را نمی‌زنند، بلکه موضع گیری ها به خاطر کامنت و لایک گرفتار خود سانسوری شده است.

وی در همین خصوص با تأکید بر اینکه اکثریت ملاک اطاعت است نه ملاک حقیقت، تصریح کرد: هرچه اکثریت می‌گویند باید عمل شود، گرچه ممکن است غلط باشد. اما در عین حال، جریانات سیاسی وقتی از قدرت کنار می‌روند، نباید در موج اجتماعی بیفتند؛ بلکه باید تلاش کنند تا حرف‌شان را بزنند و سپس به سپهر عمومی برگردند و مردم را مجاب کنند. اما امروز این روند در عملکرد احزاب کجا است؟ یعنی باید ببینیم که چه مقدار جریانات سیاسی ما خودسانسوری می‌کنند؛ این در حالی است که هر کس باید حرفش را بزند و وقتی از زندان و داغ و درفش نمی‎ترسد، نباید از فحش و فضیحت هم بترسد. و الّا این ترس به اندازه همان ترس غلط است.

سید حسن خمینی یادآور شد: بخش زیادی از نیروهای سیاسی کشور ما از اینکه حرفی می‌زنند و فحشی می‌شوند هراس دارند. همین باعث می‌شود که حرف‌ها زده نشود و طبیعتا کسانی که بیرون گود سیاست هستند فقط تزریق انتقاد می‌کنند. اگر این چرخه نتیجه مثبت داشت خوب بود، ولی مسأله اینجاست که این چرخه به هیچ جایی نمی‌رسد.

وی با اشاره به سیر وقایع در اعتراضات سال گذشته، گفت: در جریان وقایع سال قبل هرکسی حتی سردمداران آن حرکت ها وقتی آمدند تا یک جریان اثباتی ایجاد کنند، ضربه دیدند و از بین رفتند. یعنی تا وقتی فحش می‌دادند برای آنها هورا کشیده می شد، اما وقتی خواستند طرح و ایده ای را بسازند، نتوانستند.

وی با تأکید بر اینکه اثبات گزاره از نقد آن راحت‌تر است، تصریح کرد: اینکه هرکس هرچه می‌گوید را من به او اشکال می‌گیرم، کاملا راحت است. اما شما به عنوان حزب چه گزاره و ادعایی را می توانید ثابت کنید؟ جمع‌تان چه کار ایجابی انجام داده است؟

یادگار امام تأکید کرد: انجام چنین کاری اولا هزینه دارد؛ در این شرایط چه راست و چه چپ، چه ضد انقلاب و چه انقلابی، هرکسی بخواهد یک گزاره ایجابی بیان کند، هزینه دارد. هر پستی که می‌خواهید در هر شبکه‌ای بگذارید، تا وقتی حاوی انتقاد است هورا دارید، اما وقتی در آن از چیزی دفاع می کنید،از هر طرفی باشد و از سوی هر گروهی باشد، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. جریان سلبی می‌تواند خراب کند، ولی نمی‌تواند بسازد. یعنی آن فردایی که خواستند به یک فکر و مسیر دعوت کنند، ابتدای نزاع است.

وی یادآور شد: یکی از شاخصه‌های انقلاب اسلامی این است که در مدت زمان کوتاهی نظام قبل را خراب کرد و سپس نظام جدید را ساخت، چون قاطبه جامعه امام را قبول کرده بودند. بدانید که ساختن بهتر از نساختن است؛ یک بنایی بسازید، چون روی یک بنای ساخته، با تمام ایرادات احتمالی، می‌توان زندگی کرد، اما با فقط خراب کردن، چیزی باقی نمی‌ماند. لذا فردای خراب کردن ممکن است اهدافی چون تجزیه‌طلبی مطرح شود.

یادگار امام با تأکید بر اینکه احزاب باید مانیفست ایجابی داشته باشند، گفت: «تئوری اصلاح‌طلبی» باید ایجابی سخن بگوید و باید بگوید من چه چیزی می‌خواهم، نه اینکه چه چیزی نمی‌خواهم. این را تعریف کنید؛ احزاب باید مانیفست ایجابی داشته باشند. جبهه‌ها می‌توانند مانیفست سلبی داشته باشند؛ پیرامون نخواستن یک امری دعوا است و حول آن دور همدیگر جمع می‌شوند؛ ولی حزب نمی‌تواند مانیفست ایجابی نداشته باشد.

احزاب باید مانیفست ایجابی داشته باشند

یادگار امام تأکید کرد: اینکه شما روش اصلاح‌طلبانه داشته باشید، خیلی حرف خوبی است اما «تئوری اصلاح‌طلبی» باید ایجابی سخن بگوید و باید بگوید من چه چیزی می‌خواهم، نه اینکه چه چیزی نمی‌خواهم. این را تعریف کنید؛ احزاب باید مانیفست ایجابی داشته باشند. جبهه‌ها می‌توانند مانیفست سلبی داشته باشند؛ پیرامون نخواستن یک مطلبی دعوا است و پیرامون یک مطلبی دور هم جمع می‌شوند؛ ولی حزب نمی‌تواند مانیفست ایجابی نداشته باشد.

وی افزود: گزاره‌هایی را بگویید و محکم هم پای آن بایستید و و هر چه را قبول دارید بیان کنید. بگویید این بند را قبول دارم و اینها را دفاع می‌کنم. نه اینکه هر وقت به اینها رسیدید بگویید راجع به آن حرف نزنیم، چون دعوا می‌شود. این کار باعث وضعیت بی‌هویتی جامعه می‌شود که هیچ دو نفری نیستند که دور هم بنشینند و با هم اشتراک داشته باشند. تا وقتی قرار است فحشی بدهند و تخریبی کنند با هم هستند، ولی وقتی قرار است رفاقت کنند اول دعوا است.

یادگار امام گفت: نکته دوم این است که ما در خلأ زندگی نمی‌کنیم. هیچ وقت شما نمی‌توانید برای یک جامعه نسخه صد درصد بپیچید؛ اگر نسخه‌ای ۷۰ درصد سود داشت، شاید بالاترین نتیجه‌ای است که می‌شود به آن رسید. همیشه راه حل‌های پیش روی ما مثلا دارای ۷۰ درصد ضرر و ۳۰ درصد سود است. ولی بهترین روش است چون بقیه روش‌ها دارای ۲۰ یا حتی ۱۰ درصد سود است. اینجا است که وقتی وارد زمین بازی شوید هیچ تیمی بدون گل خورده بیرون نمی‌آید، مهم این است که نتیجه را ببرد؛ اگر تیمی بازی را ۳ – ۲ هم ببرد باید دستش را بوسید.