وضعیت بیمارستان‌های استان لرستان نگران‌کننده است، گفته می‌شود جای سوزن انداختن نیست و همه بخش‌ها به بیماران کرونایی اختصاص یافته‌اند.

اختصاصی میرملاس‌خبر- ازدحام بیمار در بیمارستان‌های استان دیده می‌شود آن هم بیماران کرونایی. این روزها وضعیت کرونایی در استان قرمز است و گاهی نیز سیاه می‌شود و می‌توان گفت که وضعیت بحرانی است. بحران شیوع ویروس خطرناک کووید ۱۹ یا همان کرونا بیش از یک سال است در مبارزه با این بیماری هستیم. بسیاری از شهروندان کشور جانشان را از دست داده‌‌اند. فعلاً خبری هم از واکسیناسیون سراسری نیست! اقتصاد ایران به علت تحریم‌های دوره‌ی ترامپیسم، مشکلاتی پیدا کرده است.

کرونا هم رکود بسیاری از فعالیت‌ها و کسب و کارها را به دنبال داشته است؛ بیکاری ناشی از کرونا هم خودش یک معضل بزرگ است. کسب‌و‌کارها تعطیل می‌شوند بدون اینکه به صورت فردی، ضررهای مالی و مادی ‌آنها جبران شود.

اقتصاد ایران مبتنی بردرآمدهای نفتی است، تحریم یعنی از بین رفتن این درآمدها یا کاهش آنها. به همین علت، بودجه‌ی ایده‌آل دولت کاهش می‌یابد، بنابراین محدودیت منابع مالی اجازه نمی‌دهد دولت بتواند پول بلاعوض کافی به کسب‌ و کارهای تعطیل شده بدهد.

اما دولت و مجلس می‌توانند از راه‌های دیگری به کسب و کارهای تعطیل‌شده کمک کنند، مثلاً در زمینه‌ی کاهش مالیات‌ها یا درنظر گرفتن ارفاق‌ها و امتیازاتی در زمینه‌ی کاهش پرداختی هزینه‌های برق، گاز، تلفن و امثالهم. به این راهکارها یارانه‌ها یا کمک‌های غیرنقدی گفته می‌شود در این زمینه هم دولت و هم مجلس، باید فعالیت بیشتری داشته باشند.

سیاست قرنطینه شدید خانگی ملت هم ممکن نیست زیرا وقتی شیوع یک پدیده از نوع طولانی بشود آنگاه خود به خود، نزد ملت عادی‌سازی خواهد شد.

عادی‌سازی کرونا یعنی مرگ بیشتر انسان‌ها

راهکار اساسی این بوده است که در مدت یک سال گذشته واکسیناسیون حداقل ۱۰ میلیون نفر از جمعیت کشور انجام می‌شده است اما به دلایل مختلف این مهم محقق نشده است. پس ما مدام شاهد موج‌ها یا پیک‌های مختلف کرونایی تا زمانی که واکسیناسیون عمومی فراگیر در کشور انجام شود.، هستیم یا خواهیم بود.

فقط باید روی این نکته تأکید کنیم که در هر منصبی که در جامعه هستیم نهایت حساسیت را در زمینه‌ی رعایت دستورالعمل‌های ضد کرونایی داشته باشیم. برای مثال از درب منزل که خارج می‌شویم تا زمانی که به منزل بازمی‌گردیم از ماسک استفاده کنیم. استفاده از ماسک را باید به بخشی از فرهنگ رفتاری‌مان تبدیل کنیم؛ خوشبختانه بسیاری از شهروندان، به این مقوله، عادت کرده‌اند.

شلوغی‌های جمعیتی را باید از بین برد هرکجا ازدحام جمعیت باشد آنجا کروناست! ما چاره‌ی دیگری نداریم؛ دولت نمی‌تواند قرنطینه شدید را اجرایی کند آن هم قرنطینه طولانی‌مدت زیرا اقتصاد ما توانایی پرداخت پول بلاعوض به کسب و کارهای تعطیل شده را ندارد!

مدام شاهد گله‌مندی‌ها و انتقادات وزیر محترم بهداشت هستیم مدام سخنرانی با حالت انتقادی!  اما وزیر محترم بهداشت خودش عضو دولت مستقر فعلی است، خودش عضو ستاد ملی مدیریت بیماری کروناست.

نمی‌شود هم وزیر دولت باشی هم منتقد یا اپوزیسیون دولت، این دو با هم تضاد دارد.

آنچه وزارت محترم بهداشت باید انجام بدهد واکسیناسیون سراسری است. همه می‌دانیم که به دلایل مختلف ایران همچون بخشی دیگر از کشورها هنوز نتوانسته است این مهم را محقق کند. بنابراین مدام انتقاد کردن از دولت راهگشا نیست بلکه باید کوشش کرد پروتکل‌های بهداشتی را تقویت نمود.

همچنان مباحث فرهنگ‌سازی و آموزش‌های عمومی را نیز تداوم بخشید. دوباره تأکید می‌کنم استفاده از ماسک در همه جا و همه وقت می‌تواند تا حدود زیادی، شیوع کووید ۱۹ را بکاهد. کافی است این قاعده را همیشه رعایت کنیم یک اقدام پیشگیرانه‌ی ساده است.

محدودیت‌های کاری را بایستی تداوم بخشید، دورهمی‌ها را باید کنار گذاشت. ما ملت نیازمند تغییرات رفتاری در شرایط فعلی هستیم.

ما باید ذهن انعطاف‌پذیر داشته باشیم، یعنی بپذیریم که رفتارهای خودمان را در شرایط فعلی، تغییر بدهیم.

 

یادداشت از شهرام شرفی